யமுனா வீடு – 28

மௌனமாகத் தனித்திருக்கும்
எல்லோருக்குள்ளும் வெறுமை இருக்கிறது
யமுனாவின்
உரையாடலில்
ஒவ்வொரு கதையாக சொல்ல கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன்
இரவும் பகலும் மாறிக்கொண்டே இருக்க
திசைகளற்ற இந்த வாழ்வில்
யாரோ ஒருவருடை பிரியமிருக்கும்
வாடாத முகம் பார்த்தேன்
ஆகாசம் தொடும் மகிழ்வு அவளிடம்
அவளோடு சேர்ந்து தேநீர் அருந்த வேண்டும்
அன்பிற்காக காத்திருக்கும்
அவளின் கண்ணீர் அறியாத
அவளின் வலி அறியாத
ஒரு மழைக்காலத்தில்