மின்கிறுக்கல்

யமுனா வீடு – 81

பாவம்தான் நீ
என்னை அறியும்
பக்குவமென நினைத்தே
திரும்பி நிற்கிறேன்

நிகரற்ற அன்பை
கொடுக்கத்தெரியவில்லை
இறையன்பில்
அழுது தீர்க்கிறேன்

பிரிவாற்றாமையை
தூரமாக நின்று பார்க்கிறேன்
இன்னும் அழுத்தமாக
அழுது தீர்க்கிறேன்

விலகி நிற்பது
நீ + நான்
நினைப்பதுபோல இல்லை
இன்னும் ஆழமாகட்டும்

உன்னை உணரும்
ஒரு சந்தர்ப்பம்
இது ஒரு
விளையாட்டாக இருக்கலாம்

இந்தப் போதையில்
கவனமாக இருக்கிறேன்

யமுனா
தாங்கும் வல்லமையை
நீதானே தருகிறாய்.

Exit mobile version